Castillos

Er was eens een land van honing
Met daken in een vurige kleur
Waar ik de koningin was en hij de koning
In een koninkrijk van liefdesverhalen

Mijn magische kasteel in de lucht
Scheen helder onder de zon

Toen kwam die wrede storm
En het kasteel viel uit de lucht
Bij het licht van een bliksemflits
Opende zich de afgrond van zijn hart

Toen kon ik hem zien zoals hij was
En wat ik ontdekte, verwoestte me

Mijn koning was een monster van steen
Met een hart van steen
Hij betaalde voor mijn liefde met stenen
Verbrak mijn illusie met stenen

Ik was ooit die trouwe naïeve
Die dit verhaal als werkelijkheid geloofde
En ik betaalde zo duur voor mijn domheid
Dat ik niet meer durf te dromen

Ik wil geen kastelen in de lucht meer
Geen koningen die zonder genade kwetsen

Mijn koning was een monster van steen
Met een hart van steen
Zijn liefde was altijd een leugen
Kastelen die nu ruïnes zijn