La Barca (bolero)

Ze zeggen dat afstand de vergetenheid is
Maar ik kan die reden niet begrijpen
Want ik blijf de gevangene
Van de grillen van jouw hart

Je wist mijn gedachten te verhelderen
Je gaf me de waarheid die ik droomde
Je verdreef mijn lijden
In de eerste nacht dat ik van je hield

Vandaag kleedt mijn strand zich in bitterheid
Omdat jouw boot moet vertrekken
Om andere zeeën van waanzin te kruisen
Zorg dat je niet vergaat in je leven

Wanneer het zonlicht aan het doven is
En je je moe voelt van het zwerven
Denk dan aan mij, ik zal op je wachten
Totdat jij besluit terug te keren