Que El Viento Borró Tus Manos

Er was een meisje dat vloog
Zag de zonneschijn bloeien
En ze kwam niet terug
De tijd begon te verstrijken
De vruchten glansden niet meer
En de zon ging onder, en het regende

Waar ben je nu
Waar de wind jouw handen bracht
Waar ben je nu
Je gezicht is zo grijs
Je beeld vervaagt

Vroeg was de avond gevallen
De binnenplaats roept haar niet meer
In haar plaats
Misschien zit ze hier
Op een stoel van katoen
Om te kijken en te kijken

Waar ben je nu
Waar de wind jouw handen bracht
Waar ben je nu
Je gezicht is zo grijs
Je beeld vervaagt