Арлекино (arlekino)

Over scherpe naalden van fel vuur
Ren ik, ren ik, wegen zijn eindeloos
Een enorme wereld is voor mij gesloten
In de arena, cirkel en een masker zonder gezicht
Ik ben de nar, ik ben Arlekino, ik ben gewoon een lach
Zonder naam en, in het algemeen, zonder lot
Wat gaat het jullie aan, die zich
Vermaak willen hebben met wie?

Ah, Arlekino, Arlekino!
Je moet voor iedereen grappig zijn!
Arlekino, Arlekino
Er is één beloning, de lach!

Krachtpatsers betreden de arena
Zonder te weten dat er verdriet in het leven is
Ze buigen hoefijzers als deeg
En breken ketens met een schouderbeweging
En het bewonderende publiek applaudisseert
En bloemen vliegen naar hen de arena in
Voor hen speelt de band, hun ogen branden
En met mij vullen ze de pauzes

Ah, Arlekino, Arlekino!
Je moet voor iedereen grappig zijn!
Arlekino, Arlekino
Er is één beloning, de lach!

Jullie aan het lachen maken wordt met de jaren moeilijker
Want ik ben geen nar aan de troon van de koning
Ik ben Hamlet in de waanzin van passies
Al jaren speel ik voor mezelf
Het lijkt alsof ik het masker ga afdoen
En deze wereld zal met mij veranderen
Maar mijn tranen zijn voor niemand zichtbaar
Nou ja, Arlekino, ik ben blijkbaar niet slecht!

Ha-ha-ha, ha-ha-ha

Ah, Arlekino, Arlekino!
Je moet voor iedereen grappig zijn!
Arlekino, Arlekino
Er is één beloning, de lach!