Canción Para Acordarme

Ik bond de herinneringen
Aan de boom van de nacht
En ging op zoek naar de zon
En ik herinner me nog goed
De eerste keer dat ik liefde maakte
Ik herinner me mijn mensen
Die de vroege uurtjes doorbrachten
Voor een blikje water,
Ik herinner me de eerste keer dat ik Fidel zag
In de Sierra Maestra
In een film die een Fransman ons bracht
En die we projecteerden op de muur
Van een kerk
Het was het witste huis
En het grootste van het dorp
En op zijn muren zag ik Fidel
In de Sierra Maestra.

Ik herinner me Salvador, de metselaar
Die me stukjes uit het Kapital voorlas,
En toen mijn moeder ontdekte
Dat hij communist was
Zei ze: God zegene je!
Want voor iets
Moeten de zegeningen dienen
In dit leven
En ik ging blij de weg op
Vol vreugde
En leerde me te verzetten tegen de vrijheid
Die Superman verdedigt
Want voor iets
Moet de stront dienen
In dit leven.

En ik vulde met bloemen
Mijn geweer van gedichten
En ik scherpte de schietkunst aan
Van het lied tegen de beesten
Ik telde harten op
Om holen te overwinnen
Terwijl de geruchten me vulden
Van de vlieger als hij terugkomt.

Ik bond de herinneringen
Aan de boom van de nacht
En ging op zoek naar de zon
Ik herinner me toen ik derde werd
In een fietswedstrijd
En ze me uitsloten
Van de prijzenlijst
Vanwege een gekleurd hanenkam
Op mijn shirt
Ik herinner me mijn eerste
Paar schoenen
Gewonnen in een gedichtenwedstrijd,
Ik herinner me mijn doos
Met schoenpoets
"Vandaag niet, morgen wel"
Geschreven in slechte letters
Het wordt bewaard door een vriendenfamilie
Van de stenen.

En hoe kan ik me niet herinneren, maat
Maat, hoe kan ik me niet herinneren
Als ik ga zingen
Elke keer dat ik me herinner
Dat ik vulde met bloemen...

Ik bond de herinneringen
Aan de boom van de nacht
En ging op zoek naar de zon
Ik herinner me de arbeider die me zei
Verkoop je lied niet
Want als je het verkoopt, verkoop je mij
Want als je het verkoopt, verkoop je jezelf.

En hoe kan ik me niet herinneren, maat
Als ik ga zingen
Elke keer dat ik me herinner

En ik vulde met bloemen...