Borincana

Jouw eenzame ster, jouw eenzame ster.
Met speldjes van strijd
steekt het zich in je huid
en het is de plicht van de borincano
om hart en handen te geven
om niet te zien dat het straalt
als een ander in een andere vlag.

Borinquén, blauw van jouw Caribische zee
en een gevoel dat leeft
in het zuiden van dit continent.
Borinquén, komeet met lange staart
als jouw sinaasappel vandaag bitter is
zal het zoet worden in de hoop.
Zeg het zoals je het zegt,
maar zolang je het maar droomt
want jouw hoop is vermenigvuldigd
in de Latijns-Amerikaanse motregen
die de vrije volkeren zal drenken.

Ze hebben je taal afgenomen
borinquén, borincana
maar ze kunnen je ook
je morgen niet afnemen.
Tussen de Zon en de Maan
viel zijn lichaam
maar niet de gedachte van Alvizu Campos.

Ik weet dat op een dag
de Antilliaanse blauwe zee en onze
zullen komen zingend naar jouw stranden
verder zal het meenemen
voor altijd jouw ketens
schakel voor schakel, borinquén
zal jouw klacht verdwijnen.

Daarna zul je openen
je mooie mond borincana
en je zult je hymne zingen
geconceleerd in jouw buik van gitaar.
Een klank die helder en transparant is
wanneer het weer zal groeien.
jouw Castiliaanse taal.

Ze hebben je taal afgenomen
borinquén, borincana
maar ze kunnen je ook
je morgen niet afnemen.
Tussen de Zon en de Maan
viel zijn lichaam
maar niet de gedachte van Alvizu Campos.

Een jibarito op een paard
en een hanengevecht
zingend in de vroege ochtend
een melodie die mijn ziel breekt
Jouw jibarito op een paard...