Zapatos de Mi Conciencia

Ali Primera

Schoenen van mijn Geweten

Wat ik zeg in dit lied
Is het verhaal van een ontmoeting
Die ik had met een oude man
En zijn oude poëzie
De twee rozen in zijn handen

Hij zei: kom vroeg aan
Is de dingen recht in de ogen kijken
En bovendien heb je tijd
Om ze twee keer te bekijken

Toen ik de oude man zonder schoenen zag
Wilde ik hem mijn schoenen geven
En hij zei: "dat is niet nodig"
Wat telt is je geweten
Het gaat niet om de kleren
Maar om echt te onderscheiden
Wie de goden oppeuzelen
En demonen uitpoepen

Als je op een pad loopt
Schreeuwen ze van links en rechts
Maar stop je gang niet
Slechts om naar hen te luisteren
Je zult altijd de hoogte vinden
Waar iedereen je kan zien
En waar je je kunt buigen
Zonder het gevaar te vallen

Schoenen van mijn geweten
Ze dragen me, hoe dan ook
Schoenen van mijn geweten

De oude man had een huid
Gemarkeerd door zweepslagen
Want de ellende van gisteren
Volgde hem nog steeds op de hielen
En hij vertelde dat hij in het verleden
Geen God, geen held wilde zijn
In de goden gelooft niemand
En helden worden veroordeeld
Om standbeelden te worden
Die voor de vogels treurig zijn
Echt, de standbeelden
Onder de vogels zijn treurig

Schoenen van mijn geweten
Ze dragen me, hoe dan ook
Schoenen van mijn geweten

Share on social media Share as link