Discúlpame

Vergeef me, want na al die tijd
En al die ochtenden en avonden van schrijven
En het zien van die verliefde blik
Die een droom achterna jaagt, samen met de mijne
Tot vandaag is mijn ziel leeg in dit verhaal

Ik weet dat je veel van mij weet
En dat waar je ook bent, jij daar bent
Want het was toen ik verstrikt raakte in pijn dat ik in jou zag
De kracht, het geloof en de liefde die alleen een vriendin biedt
En een oprechte maat, een echte strijder
Je bent dat geweest en ik vraag dat het niet sterft in jou
De reden die heeft geleefd sinds dit slechts een spel was
Van liefde tussen kinderen die droomden om buiten te zijn

En ook al binden ketens ons, kwellen ons verdriet
En ook al is het maar net genoeg om de buik te vullen
En ook al voel je soms dat de obstakels ons vergiftigen
Aan jouw zijde, schat, is het de moeite waard om te leven

Vergeef me, dat ik je niet vol verrassingen vul
En dat ik die koppige en radicale persoon ben
Vergeef me ook voor het niet nakomen van zoveel beloftes
Voor het teleurstellen en niet altijd de ideale partner zijn

Voor het zijn van de abnormaliteit die geen advies accepteert
En de asociale die vol complexen zit
Voor het zijn van een afspiegeling van een vuile maatschappij
En omdat ik klaag en lieg zonder reden

Vandaag schrijf ik alleen de verzen die mijn hart dicteert
En terwijl ik met hem praat, begrijp ik mijn situatie beter
Liefde, bedankt voor je begrip
En sorry dat ik om vergeving vraag op de melodie van een lied