Explicación de mi amor

(Alfredo Zitarrosa is de componist van de muziek en co-auteur van de tekst van het lied)

Plots ben je weg - er is niets meer gebeurd -
dronken als een foetus laat je me achter.
Met dit lied dat huilt, vergeten van mij,
zullen je houten planken me omringen.

Ik zou je mijn liefde willen uitleggen, niet je afwezigheid
of mijn schuldgevoelens; gisteren leefde je nog.
Als ik niet meer verdien om voor jou te zingen,
vraag ik je: Blijf niet verder sterven.

De tijd die voorbij is, dat zachte feest,
daar waar je een verborgen doos was,
een sleutel opgesloten in de muur,
een oor in de schaduw, de stilte van niemand.

Die tijd en jij, wat ik kende,
wat je wilde zijn, klavecimbel en alcohol,
gevoelig en bruut, het verleden en de piano,
verbleven in deze stilte.

Als ik niet meer verdien om voor jou te zingen,
zou ik je mijn liefde willen uitleggen, ook al is het te laat.
Jouw tijd is voorbij, maar ik ben hier gebleven,
spelend voor jou, in jouw klokken.

Hoorn van een herder uit een ver land,
gladde steen die de dageraad en de lucht raakten;
ik ben als jouw zee, ik zal eeuwig rollen
towards jou en, van jou, naar de diepste diepte.

Maar zolang ik je zoek in de dingen,
terwijl je terugkomt zonder dat ik je roep of vergeet,
vraag ik je om mijn bittere pijn te verlichten;
alsjeblieft, blijf niet verder sterven.

Je zult mijn vader zijn, zoals je mijn vader was,
een gamet in de gesloten scheur van de tijd,
schorre stem van een orgel dat al verstomd is,
ben je daar, lange kist van dennenhout.

De tranen die jouw naam noemen zullen
kort zijn en, man, misschien wist je het al;
maar het is zoveel liefde die mijn liefde eist;
alsjeblieft, blijf niet verder sterven.