Canto de Nadie

Milonga, je trilde
In mijn hart
Kruipend als een kind
Gewend aan de pijn

Vlees van andere milonga's, jij bent
Zang van niemand
En in dezelfde lucht
Groeit er een paar vleugels van troost
Vol diepe stiltes
Wrede herinnering aan de liefde
Jij bent mijn kartonnen bloem
Roos gegeven met elk lied

Milonga, hier op de gitaar
Er wordt in geknepen
Er is een witte hand
Die je roos bespeelt en weer weggaat

Het was zo makkelijk om die bloem van je te stelen
Dat ze niet eens kijkt
Er aan ruikt en het weggooit
Haar verlangens zuchten om een betere

Popje van draad
Je oprechte lied
Is niet meer dan een illusie
Bloed zonder honger, pijn zonder pijn

Takje van een klimop
Trouw milonga
Er is niemand meer die van je houdt
Je papieren bloem is niet van de lente