El Día de Los Muertos
Alfredo Olivas
De Dag van de Doden
Het is zover
Ik heb de houtsoort niet eens gekozen
Lang geleden
Stond ik op de wachtlijst
Ik heb me nooit opgehouden
Met het regelen van mijn begrafenis
Hoeveel gasten?
Welke evangelies?
En zo plotseling
Ging het licht uit
Nieuw adres
Tussen het graf en het kruis
Bij de clan van de doden
Ben ik nu nieuw binnengekomen
Vandaag officieel
Zal mijn nalatenschap beginnen
Om uitgevoerd te worden
Misschien was ik een nobody
Maar nooit een van de massa
En wie me nu doodt
Zal me die gave niet afnemen
Ja, ik had de schuld
Want ik wist dat ik sterfelijk was
Ik bied mijn excuses aan
Voor het niet bestrijden van dat kwaad
Als ik al wist
Dat ik allergisch was voor de dood
Wat doe ik hier
Waar het nu al zo dood is
Laat de kist zakken
Ik zal jullie geen oorlog meer geven
En zonder genade
Gooi een handvol aarde over me heen
En sluit het af
Voor vandaag
Is het voor mij
Voor mij is de wereld voorbij
Deze wereld van blinden
Die, hoe weten ze
De koning is altijd
De eenogige
Ik was al veroordeeld
En ik blijf wachten
Op hun cadeaus
De dag van de doden