Ilusión Azul (part. Carlos Dante)

Trots en hooghartig
Als een heidense godin
Liep je langs me heen
Met wrok in je blik

En sinds die dag
Weet ik dat ik verloren heb
De onbeschrijfelijke glorie
Van een droom van liefde

Ik mis je kussen niet
Die waren nep
Ik mis je lippen niet
Met hun vreemde zoetheid

Het enige dat me pijn doet
Is de schittering van je ogen
Die me gisteren aankeken
Met diepe passie

Ogen die sterren waren
Die mijn ziel leidden
Die me de rust ontnemen
En me wreed ontzeggen
Wanneer ik wanhopig zoek
Naar je liefdevolle blik

Ogen die de netten waren
Waarin ik gevangen zat
Je oprecht aanbiddend
En me tot slaaf maakten
Door in mijn ziel te leggen
De blauwe illusie

Maar jouw minachtende en koude ziel
Wist niets van liefde
Voor mijn verdriet

Het waren jouw ogen
Die me bedrogen
Zo misleidend
Met hun schittering

En nu sleep ik de keten
Van de treurige herinnering
Van het mooie verleden
Terwijl ik gelukkig leef
In de gouden armen
Van die illusie