Te Amaría

Vandaag vraag je om mijn laatste kus op je lippen
En je vergeet dat ik misschien gek word
Je neemt afscheid en denkt dat het me weinig doet
Als je mijn pijn zou voelen, zou je gek zijn
Maar je weet wat ik voel
En je maakt je meester over mijn kussen
Elke keer als jij dat wilt
Je weet dat ik niet kan, dat vergeten onmogelijk is
En verder dan het onmogelijke
Heb ik mijn lichaam eraan gewend
Verdomme egoïst, laat me niet zonder je kussen
Laat me niet uit je zicht
Vergeet me niet, want ik raak verdwaald

Ik zou ruilen
Voor een kus van jou zou ik al mijn rijkdom opgeven
Mijn vreugde, alles zou ik voor jou opgeven, mijn liefde

Ik zou van je houden, ik zweer dat ik voor altijd van je zou houden
Ook al verdwijnt de vreugde
Ik kon mezelf wel iets meer liefhebben
Ik zou van je houden

Het is niet dat ik denk dat je een vuile ziel hebt
Maar serieus, ik had niet gerekend op je slimheid
Je maakt me gek als je ineens weg bent
En nu zoek ik je gezicht tussen de mensen
Maar niemand lijkt op die ogen die me gevangen houden

En die mond die me omhult
Je weet dat ik niet kan, dat vergeten onmogelijk is
En verder dan het onmogelijke
Heb ik mijn lichaam eraan gewend
Verdomme egoïst, laat me niet zonder je kussen
Verlaat mijn leven niet
Vergeet me niet, want ik raak verdwaald

Ik zou zwerven, met blote voeten zou ik reizen
Zodat je mijn vreugde teruggeeft
Zodat je me de liefde teruggeeft

Mijn leven
Ik zweer dat jij mijn leven bent
Ook al lijd ik soms onder je ironie
Niemand zal je meer liefhebben dan ik

Je weet dat ik niet kan
Dat vergeten onmogelijk is
En verder dan het onmogelijke
Heb ik mijn lichaam eraan gewend
Verdomme egoïst, laat me niet zonder je kussen
Verlaat mijn leven niet
Vergeet me niet, want ik raak verdwaald
Ik zou van je houden