Bajo El Sol

Wat heb ik in mijn handen, behalve inkt en papier
Wat heb ik te bieden als het zijn wie ik ben me zoveel kost...

Ik ben als de schreeuw die verstikt, smekend om de liefde van de hemel
Ik ben als de lucht die wegdrijft, zonder richting en zonder doel

En hier ben ik, ik erken dat ik ver weg ben
En hier ben ik, terugkerend naar de plek waar ik vandaan kom

(refrein)
Onder de zon bij jouw raam erken ik wie ik ben
Ik ben het kind dat op een dag zijn pad opgaf en jou mijn hart gaf
Ik ben het gedicht dat zich uitstrekt, ik ben moedig en ga recht op je af
Bij jou weet ik wie ik ben...

Wat heb ik te verbergen, als jij me zo goed kent
Elke seconde wil ik je liefhebben, ik wil zijn wie jij wilt

En hier ben ik, ik erken dat ik sterf voor jouw stem...

(refrein)
Onder de zon bij jouw raam erken ik wie ik ben
Ik ben het kind dat op een dag zijn pad opgaf en jou mijn hart gaf
Ik ben het gedicht dat zich uitstrekt, ik ben moedig en ga recht op je af
Bij jou weet ik wie ik ben...

En hoewel het vreemd lijkt, is het verleden daar gebleven
Ik ben geen vreemdeling meer, ik ben jouw kind, ik ben van jou...

(refrein)
Onder de zon bij jouw raam wil ik je mijn morgen geven, ik wil je geven wie ik ben
Ik ben het kind dat op een dag zijn pad opgaf en jou mijn hart gaf
Ik ben het gedicht dat zich uitstrekt, ik ben moedig en ga recht op je af
Bij jou weet ik wie ik ben...
Onder de zon bij jouw raam verklaar ik mijn liefde...
Dat kind leeft nog, en met meer kracht dan ooit, ik geef niet op, hier ben ik...