I Sussurri Del Mare
Alessandro Safina
De Fluisteringen Van De Zee
Aan ons, mensen met kleine stappen
En grote inspanningen om door te gaan
Een strand van vrede zou soms genoeg zijn
Om even stil te staan en te luisteren...
De fluisteringen van de zee die ons van binnen wekken
Al het vuur dat we te geven hebben
Dat bijna gedoofd is
Aan ons, schaduwen van grote bestemmingen
Van kleine vreugden en te veel gedoe
Een straal zon zou soms ook genoeg zijn
Om ons op te warmen en ons dichtbij te voelen...
En met onze handen komen waar de dromen komen
Ruimte geven aan gedachten en luisteren...
De fluisteringen van de zee, zeg, hoor jij ze ook?
Als een oproep tot vrede in deze snelle tijd
Hoor jij ze ook?
Het zijn de schokken van het hart, ver van de rede
Stemmen die komen om ons uit deze lethargie te wekken...
De fluisteringen van de zee, zeg, hoor jij ze ook?
In onze liefde die niet in staat is om vrede te geven
Hoor jij ze ook?
Sterker dan woorden en dezelfde pijn
Zijn de essentie van oneindig leven
Dat ook wij aan het verliezen zijn
Ook wij...
Aan ons, verloren gezichten die kijken
Naar het vallen en weer opstaan van duizend grenzen
Het zou genoeg zijn om een beetje in onze ziel te kijken
Om onszelf te kunnen vinden...
En dan met onze ogen komen waar de dromen komen
Ruimte geven aan gedachten en luisteren...
De fluisteringen van de zee, zeg, hoor jij ze ook?
Als een oproep tot vrede in deze snelle tijd
Hoor jij ze ook?
Het zijn de schokken van het hart, ver van de rede
Stemmen die komen om ons uit deze lethargie te wekken...
De fluisteringen van de zee, zeg, hoor jij ze ook?
In onze liefde die niet in staat is om vrede te geven
Hoor jij ze ook?
Sterker dan woorden en dezelfde pijn
Zijn de essentie van oneindig leven
Dat ook wij aan het verliezen zijn
Sterker dan woorden en dezelfde pijn
Zijn de essentie van oneindig leven
Dat ook wij aan het verliezen zijn
Ook wij...
Ook wij...