Sin La Luna

Als ik jouw naam herhaal
na weer een lange dag
en weer een nacht met jou,
als jouw geur me omringt
en tussen borst en gitaar
wordt de leegte groter,
als deze handen tussen akkoorden
vergeten jouw haar,
heb ik niet zoveel hemel nodig
als de maan van jouw huid er niet is.

Als tussen vers en adem
een diepblauw zich opent
dat de tijd kleurt,
als ik je tegenlicht bekijk
en de scherpte van jouw lichaam
steeds sterker wordt,
als deze noot jouw toon niet raakt
en zingend vlieg en adem,
ben ik niet alleen, ik ben bij mezelf
en de echo van dit lied achter me.

Ik kan met mijn vrienden over jou praten,
mijn zang, mijn stilte, mijn bij mezelf zijn,
ik kan jouw spoor vinden als ik dat vandaag wil,
ik weet precies waar ik je heb achtergelaten.