Mi Padre
Alejandro Fernández
Mijn Vader
Mijn jaren vervagen in de tijd
Ze blijven heel ver weg
Mijn vader neemt me niet meer bij de hand
Alleen zijn adviezen blijven
De herinneringen aan mijn kindertijd leven in mij
Toen ik een ster wenste
Hoe ik mijn vader herinner die daarmee glimlachte terwijl mijn moeder keek
Jaren die langzaam komen, eerst
Met welke traagheid ze voortschrijden
Hoe graag ik groot wilde zijn, herinner ik me
Om niet thuis te blijven
En mijn vader ver te vergezellen
Misschien tot het einde van de wereld
Want mijn vader was sterk, hij was heel slim, hij was beter dan wie dan ook
Vandaag wil ik niet dat de jaren verstrijken
Omdat mijn vader al oud is
Zijn handen zijn bedekt met rimpels en zijn haren met sneeuw
Oh heer, stop de tijd, ik vraag het je, want jij kunt het doen
Want ik begrijp echt niet, mijn god, waarom het goede ons verlaat
Wanneer jouw stappen op een dag moe zijn, wil ik degene zijn die voor je zorgt
In de tussentijd, geef me je arm en laten we zien wat je me gaat zeggen
