TNT (part. Bajo Tierra)

Dames en heren: Kant A en kant Z
De diepste kuil, het graf onder de grond
Wat is er aan de hand, redim wind? Geen concurrentie
Mevrouw, wat zegt u, mevrouw?

Droomt ze met Alcolirykoz? Wat zegt u, mevrouw?
De man is een man van woorden
Maar hij weet niet wat hij ermee moet doen
Ik word wakker, word wakker, word wakker

Ik word elke dag wakker met nieuwe schuldgevoelens
De volwassen geest leert dat trauma's ook geërfd worden
Degene die het meest lijdt, is degene die het meest weet
Elke gedachte die ik opschrijf, smaakt naar zwavel, het wordt ernstig

Ik heb de vertrouwelijkheid verbroken
Arts-patiënt, mijn angst
Lees de boeken door elkaar
Kijken of een vroegtijdig einde haar verrast

Ik groeide op tussen pleidooien
Ik slaap met de tv aan, de stilte is een grote verrader
Mijn favoriete citaat:
Degene die de Nobelprijs voor de Vrede uitvond, heeft ook dynamiet uitgevonden

Gambeta, ik ben hier niet om je altijd te vergeven
Zonder gevolgen leert niemand (ah-ah)
Alle generaties zijn van glas (allemaal)
De ouderen breken van binnen en de jongeren van buiten, dat is het

Mijn mobiel blijft stil
Elke keer dat ze me belden, was het omdat er iemand dood was
Gambetony Soprano, ik was een hond met rabies
Dit is T.N. t: Iedereen Heeft Therapie Nodig

Arm ik, ik blijf hier
Dansend zonder te kunnen stoppen
Ik kan niet huilen
En dat doet veel meer pijn

Ik blijf hier
Dansend zonder te kunnen stoppen
Ik kan niet huilen
En dat doet veel meer pijn

Loope me, Arkéoloog
Finta, Gambeta
Hoeveel gezichten, Fa-Zeta
Vermenigvuldig het en du—, Kaztrolinisme internationaal

Het is hier naast mij (hier)
Overgevende roze tranen
Met een huid als rijst, zonder zelfhulpboeken
Geen Jordan 6, geen zalm, geen whisky (proost) gaat je twijfels oplossen (wat?)

Het vliegtuig stijgt op en alles is onzeker
De turbulentie wekte die angst die hij voelde
Op twaalfjarige leeftijd draait alles rond
De dood streelde je (misschien)

Ook al was het niet de dag voor die ontmoeting
Vroeg ik hem je zes jaar extra te geven
Ik kon alleen maar omdraaien, zag je gezicht op het asfalt
Je voelde de straatkarakter en zijn medelijden

Waarom liet je het vallen?
Mijn geest negeert hoe wreed het kan zijn
Ik bied mijn excuses aan voor het geen voorbeeld zijn
Niemand was schuldig, maar ik overweeg het nauwelijks

In de ochtend trilm ik, in de middag kom ik niet terug
In de nacht begrijp ik het niet, dat is het weinige dat ik me herinner
Als ik het je fluister in je oor (oe)
Is het omdat ik niet wil dat er meer gewonden zijn

Arm ik, ik blijf hier
Dansend zonder te kunnen stoppen
Ik kan niet huilen
En dat doet veel meer pijn

Ik blijf hier
Dansend zonder te kunnen stoppen
Ik kan niet huilen
En dat doet veel meer pijn