Otra Canción Larga

Ik kwam uit de badkamer en een rijm overviel me
En ik ging zitten om het op te schrijven, net als dertien jaar geleden in de keuken
Ik ben de zoon van Marina en ik kan niet zwemmen
Ik weet alleen dat ik van haar hou met dezelfde drang als je drinkt om te vergeten

Ze zeggen dat je weet dat je ouder wordt
Wanneer geluk je nostalgisch maakt, dat is waar
Mijn opa zei: Jaren leven betekent ook veel mensen zien sterven
Ik laat je die zorg, jongen

En daar ga ik, dronken, luisterend naar Tito Rodríguez
Onvergetelijk, zoals de demonen die me achtervolgen
Ik herinner me de oude man die altijd lesgaf zonder te onderwijzen
Stil, zittend op zijn stoel, luisterend naar salsa

Ik herinner me mijn handtekening en die unieke gevoelens
Toen ik deze muziek ontdekte
Ik danste alleen Mamblues zonder te stoppen
Ik was de God van de wind, niemand kon me tegenhouden

De nood was een spel
Dankzij de televisie dacht ik dat alles zwart-wit was
Dus roddelaars, maak je geen zorgen
Ze zeiden dat ik arm was, het voordeel was dat ik het nooit wist

Ik faalde in wiskunde misschien door te discussiëren
Minder min minder geeft altijd meer, voor mij was het nooit zo
De straat leerde me leven, schrijven, samenvatten
Liefde optellen, en minachting delen

Tel met je vingers
Hoeveel dagen we nog hadden in deze estafette
Waar je moest kiezen
Was je een slimmerik of de luie rapper, en ik, raad eens welke ik koos?

Mijn potlood schoot, de pistolen schreven
Ik leefde in mijn schrift, buiten stierven ze
Over muren springen met mijn neef van meer dan anderhalve meter
Spelend met achtervolgingen vlogen we zonder het te beseffen

Graffiti in de jaren negentig, ons dagelijks brood
We maakten al hiphop en zonder het te kennen voelde het goed
Wat je verpandde ging verloren
De Goldstar en ons huis, More is nog niet terug

Zo leerde ik wegen vinden
Alles wat ik deed telde, ik haalde er altijd iets uit
Ik ging en kwam, ik ging en kwam
Reisde zonder te bewegen, wat een geluk had ik

Als elk kind dat verstoppertje speelt
Zoekten ze me altijd, maar ik verscheen niet altijd
Vandaag hebben ze het niet kunnen, zelfs niet met magie
In deze dagen glimlacht het kind waar ik het over heb nog steeds

Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Als het je om toestemming vraagt, is het om geen excuses aan te bieden
Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Dat te laat komt en niet eens groet, en dat bepaal ik niet

Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Als het je om toestemming vraagt, is het om geen excuses aan te bieden
Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Lang, lang zoals het afscheid

Ik opende mijn ogen, tussen muren de tafel en een gesprek
En het enige dat het geheim scheidde was dit lied
Dat je niet vergeet zoals honger en verbeelding
Me laat gaan waar ik wil zonder mezelf te verliezen

Als kind leerde ik een taxi te nemen voor het geval ik verdwaalde
En deze man die in de rap zocht, vond eindelijk zijn weg
Ik herinner me toen een vriend me vertelde dat hij voelde bij het doden
Ik geloof niet dat het erger is dan wat ik voelde toen ik hem niet meer zag

Jaren geleden ging mijn vader in mijn dromen nog steeds weg
Evenals dromen zijn redenen om door te slapen
In een hoek van de ziel was wat geld niet kan bewegen
Huilen met Miltiño, herinneringen die het geluk me geeft

Met moed vertel ik mijn verdriet zodat ze een prijs hebben
Kijken of op de hoeken een dwaas ze steelt
De epilepsie telt alleen de keren dat het me heeft geduwd
Omdat het de telling verloor van de keren dat ik weer op stond

De schroeven in mijn knie hielden vast wat niemand verwacht
Ik zag witte neuzen en ik hier genietend van mijn dronkenschap
Dit hart stottert en mijn moeder heeft het niet eens gemerkt
Dat wat ik ben, zij ook is aan mijn zijde

De klappen van het leven en de deur komen met nieuwsgierigheid
Zoals onze foto's die op een dag ook oud zullen zijn
In mijn broers zie ik nog steeds een voorbeeld van hoe ik ben geweest
Al deze neven van mij samengevat in mijn borst

Zonder mijn kindertijd te vergeten werd alles praktischer
Zo vond ik banen waar ze me snel ontsloegen
Ik danste op de maat van draaimolens zonder aan Disney World te denken
Mijn grootmoeder leed voor iedereen, maar zij werd niet oud

En hier ben ik, met mezelf aan het kletsen
Schreeuwend: Ik hou van mijn verleden, de toekomst in gevaar brengend
Onze naam noemen zodat we het nooit vergeten
Dat door aan anderen te denken, niemand zelf leeft

Wetende dat deze straten me de eenzaamheid afnemen
Mijn gezelschap kwam alleen en ik weet dat het weer zal gebeuren
Als verdriet kwam mijn waardigheid zonder vervaldatum
Want in deze dagen glimlacht het kind waar ik het over heb nog steeds

Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Als het je om toestemming vraagt, is het om geen excuses aan te bieden
Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Dat te laat komt en niet eens groet, en dat bepaal ik niet

Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Als het je om toestemming vraagt, is het om geen excuses aan te bieden
Een ander lied, een ander lied, een ander lied
Lang, lang zoals het afscheid

Aranjuez gemoedstoestand, onmogelijk samen te vatten
De mislukking van het eerste concert, onmogelijk samen te vatten
In Hoofdletters, onmogelijk samen te vatten
De dronkenschappen in ArneZ, onmogelijk samen te vatten

Degenen die zijn gegaan, degenen die er zijn, onmogelijk samen te vatten
De nachten in Boombawa, onmogelijk samen te vatten
Alle banen die we haatten, onmogelijk samen te vatten
Mijn grootmoeder Margara en haar gebeden, onmogelijk samen te vatten

De Askahp, EldelasFotos, onmogelijk samen te vatten
Mijn familie en de onmisbare, onmogelijk samen te vatten
Aan het Escuadrón del Boombap, onmogelijk samen te vatten
En al die mensen, onmogelijk samen te vatten