Normal

Het is niet de laatste staande ovatie die telt
Maar de stilte in het centrum van het lied
Laat ze alles eten wat ik ze geef, zonder te klagen!
Wat moet ik doen als ik een staande ovatie krijg?
En als ik speel, praten ze de hele nacht?
Wat ik altijd waardeer is de stilte ertussen
Na de eerste acht maten
Omdat ik ga spelen op een plek waar mensen
Ze is niet op mij gesteld, maar op drinken en plezier maken

Waar ben ik? Waar wil je me herinneren?
Het vergeten van mijn fouten is moeilijker dan mijn excuses aanbieden
Ik sprak over kalm zijn, dit is al uitgestorven
De schuld is gevoeld, mijn glimlach is niet geveinsd

Dankzij jou ben ik niet langer een slecht persoon, maar een goed, koppig persoon
Zonder vooroordelen, verschrikkelijk in het verliefd worden op werkwoorden
Want ik verlang met trots en trots is egoïstisch
Mijzelf vinden is mijn grootste prestatie

Ik had een boeket van doornen en bloemen meegenomen en bij de ingang achtergelaten
Ik stel u graag voor aan mijn vrienden. Voel u gevleid
Er zijn immers nog maar weinig van ons over
Is het normaal om de pijl, het hart en het gebroken hart te zijn?

Als je grillen zeggen: intentie is niet genoeg
Ik betaal je met liedjes die niet verslijten
De rollen zijn niet veranderd, ik schrijf nog steeds brieven
Heb niet lief zonder geliefd te worden, die sport doodt

Op zoek naar oprechtheid dacht ik eraan trouw te blijven aan het bordeel
Ik ontdekte problemen die niet gepaard gaan met het kleden als vrouwen
Als je mijn ogen ziet en ze weerspiegelen dat ik niet wil vertrekken
Liefde is als geld: het is nuttig wanneer het aankomt

Sorry dat ik zo aankwam
Soms geef ik je zoveel dat het niet genoeg voor me is (en ja)
Sorry dat ik zo wegga
Soms geef ik zoveel dat ik niet genoeg voor jou heb

Nou ja, normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)

En ik schreef dit om de belediging te doden
Dat ik niets heb gevonden om aan jou op te dragen van wat er op de radio wordt gedraaid
Oprechtheid vult geen stadions
Maar dit was genoeg om een notitieboekje voor een huurling te vullen

Droom van mij, als je slaapt
Ik krijg slapeloosheid van het mengen van bier met wat anijs
Hoe verslaafd ik werd
Voor die minimale genoegens, zoals lui zijn terwijl je lacht

Ik heb fetisjen zoals Quentin
Terwijl ik naar je blote voeten kijk terwijl je loopt, stel ik me rijmpjes voor
Ik ben een van degenen die onfatsoenlijk is en schrijft voor het plezier van het voelen
Zoals het Aragón Orkest (ik hou altijd van jou)

Slechts drie pillen, omdat ik waanideeën over vervolging heb
Ik denk te veel aan die toestand, en dat is geen verplichting
Ik denk dat ik teveel gezegd heb
Vandaag betaal ik schulden met liedjes, ik zal nooit geruïneerd worden

Ik weet dat we niet onpartijdig zijn
Ik ben geen Spielberg, ik hou van bijzondere gebreken
En zo eindigt deze controverse
Jij lijkt op mij omdat je uiteindelijk degene bent die je zo vaak bekritiseert

Sorry dat ik zo aankwam
Soms geef ik je zoveel dat het niet genoeg voor me is (en ja)
Sorry dat ik zo wegga
Soms geef ik zoveel dat ik niet genoeg voor jou heb

Nou ja, normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)
Normaal (normaal)