Les Voyages de L'âme

Vanavond zonder twijfel zal mijn ziel
Geketend, versleten door de diepe verdriet
De behoefte voelen om te ontsnappen uit haar vleesgevangenis
Heel ver van ons, van onze tijd
Zal ze zich voegen bij de sterren

Zij zullen met haar spreken over haar eigen bestaan
In pure en stille woorden
En haar een pad tonen
Dat leidt naar onbekende havens
Verbindend hemel en aarde

Die verre streken
Waar de hoge grassen in de karmozijnrode velden
Voor altijd dansen met het licht
Waar vrij kunnen zwerven
Alle herinneringen van onze levens op aarde
Die de wraakzuchtige tijd heeft willen wissen