El Gallo Eduardo Montenegro

(Nou goed, nu zou ik graag een liedje willen zingen, dat ik heb gemaakt)
(Heel lang geleden, wat fijn is het om zulke liedjes te hebben)
(Die niet meer van jou zijn omdat je ze met je liefde hebt gemaakt)

De vogeltjes fluiten, de wolken stijgen op
De legkippen leggen geen eieren meer
Ze troosten een treurig haantje

Want zoals elke ochtend, toen hij de dag aankondigde
Bleef de haan sprakeloos, zijn stem kwam er niet uit
Hij had heesheid en kon niet eens kakelen

Hoe hard hij ook zijn bek opende, er kwam geen piep uit
Hoe moest hij de dag beginnen als zijn gezang niet te horen was?
Hij was ervan overtuigd dat de wereld zou vergaan

Dus zo is het afgelopen
De zon komt alleen op de dag dat de kippen
Gaan plassen
Let goed op
Wat deze hees haan je zou willen zeggen
Kikirikikí kikirikikí kikiriki

De vogeltjes fluiten, de wolken stijgen op
Als de wereld draait en draait en draait
En de zon straalt, straalt, straalt
Denk je dat ze zouden stoppen
Omdat een haan hees zou zijn?
Dat was onzin

Die sommige mannen
Geloven dat ze eeuwig leven
Dat hun ziel naar de hemel stijgt
Ook al is hun lichaam dood
Alsof er in de lucht
Plaats is voor zoveel

Zo is het afgelopen
Het enige dat naar de hemel stijgt
Zijn de scheten die de wormen laten
Als ze hun afval opeten

Het leek wel het lelijke eendje
Dat het kippenhok verliet
Ze namen afscheid met zakdoeken
Huilend om hun kuikens
Zonder richting of noorden
En zwervend ging de haan
Tot hij op een dag, heel moe
Even ging slapen
Het was de rust van de strijder

En in een betoverd bos
Onder een eeuwenoude eik
Is er geen toekomst, zei de wijze
Hij bleef tevergeefs vragen
Wie in hemelsnaam was de eerste?
Was het de kip of het ei?

Zo is het afgelopen
En de dageraad kwam
En er was geen haan te horen
Die absurde dag
Aankondigde een uil
Let goed op
Wat een willekeurige ezel
Zou denken over deze absurde kwestie
Ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay, ay

De vogeltjes zwijgen en het is omdat
Het een uil was die niet zong
Hallo haan, zei de uil
Dit is een betoverd bos
Ik ben het beest dat je zocht
Ik ben degene die de zon
Elke ochtend wekt

De vegetarische wolf
En de republikeinse leeuw
En al die rare beesten
Ik ben een uil, ik ben een tovenaar
Heb je gezien hoe sentimenteel
De moraal is
Van het verhaal van de melkboer

Hier is niets zoals het lijkt
Hier wordt je geboren
Hier word je gevormd
Zonder dat iemand je het opdraagt
Je doet alleen wat je wilt
Durf je het aan
Om nooit te doen wat je moet

Zo is het afgelopen
Hier zit een haan opgesloten
Waar is de vierde poot van de kat?
Beter één vraag in de hand
Dan honderd antwoorden in de lucht
Let goed op
Ik weet hoe ik de wereld kan verbeteren
Ik vraag om een beetje stilte
Ik zal het heel hard en duidelijk zeggen
Maar maar één keer

Ik zal zo of zo of zo zingen
Zoals ik wil zingen
Bries, lerelerela
Zuilen, gererere

Vogeltjes fluiten, de wolken stijgen op
Wie was er echt eerst?
De schildpad of het konijn?
Bestaat er echt een kip
Die de gouden eieren legt?
Er was eens een haan
Die het einde van het verhaal wist
Dat ze heel gelukkig waren
Dat ze patrijzen aten
Het kan me niet schelen
Of de wereld op batterijen draait
Met butaan of benzine

Het is pijnlijk om wijs te zijn
En de knoflooksoep te ontdekken
Hij duwde een enorme boom opzij
En kon eindelijk het bos zien
En wat ik wil is weggaan
Met de muziek naar een andere plek

En zo is het afgelopen
De muzikanten van Bremen
Zijn vermoord
De ezel, de hond, de kat
En het lijk van de haan
Is nog steeds niet gevonden
Let goed op
Weet jij wat er zou gebeuren
Als de wind en het water
En al die transparante dingen
Plotseling kleur kregen?

Jij is blablablabla
Blablablabla
Waarom?, Blablablabla