An Hani a Garan

Degene die ik liefheb, zong ik als kind thuis
Als we samen waren, waren we één op één..
Mijn hart houdt niet van, houdt alleen van één,
Toen ik klein was thuis, was zij degene die ik liefhad.

Degene die ik liefheb, zingt nu mijn lied,
Ze zingt als ik zing, als ik huil, huilt ze mee,
Onze twee harten waren, waren er maar één,
Toen ik klein was thuis, was zij degene die ik liefhad.

Degene die ik liefheb, nu heeft ze me verlaten
Ze is naar verre landen gegaan, naar een plek die ik niet ken
Ze is naar verre landen gegaan, om haar brood te verdienen
Verloren, verloren is degene die ik liefheb.

Aan degene die ik liefheb, kan ik alleen maar verlangen
Hoe ver weg van jou, hoe kan ik leven?
Maar wat moet ik zeggen? Ik blijf maar denken
Aan degene die ik liefheb, altijd in mijn gedachten.

Aan degene die ik liefheb, als ik mijn hoofd verlies,
Vogels van het bos, zing jullie jullie lied
Vogels, zing in het bos, zing als de eerste.

Aan degene die ik liefheb, kan ik alleen maar huilen
Huilen dag en nacht, dag en nacht verlangen
Daarom heb ik gezongen en daarom zing ik
Een liedje van mijn hart voor degene die ik liefheb.