Llora Llora (part. Milo j)

Huil, huil tot je ogen een zee zijn
En je wimpers de oever waar dat kwaad zich ophoopt
Van toen je klein was, en een vervloekt herinnering
Die je wilt vergeten, één worden met de drempel
Van die dunne lijn, waar de wereld je knipoogt
Of je flink in elkaar slaat en je moet het slikken
Alles waarvoor je hier bent
Huil, huil

Huil, huil
Want je bent ver van huis
Huil, huil
Omdat de tijd verstrijkt
Huil, huil
Want je bent ver van huis
Huil, huil
Huil, huil

Ik heb al spijt
Van de dingen die ik verkeerd deed
Omdat ik je zag sterven
Bijna verdronken door het zeewater, ja

Ik blijf die dingen omarmen die me zeggen
Dat ik me nooit moet laten ontmoedigen, me niet moet compliceren
Want, als kind, deed jij het
En de traagste dagen zullen niet meer terugkomen

Je blijft je verontschuldigen
Wil niet wakker worden en jou zien
Altijd denk je wie je zal willen
Maar ik hou echt meer van je dan gisteren

Je gaat elke van die littekens verbranden
Ik breng de bloemen tot ze verwelken
Huil, huil
Huil, huil
Ja, ah

Wat een verdriet voelt de ziel
Wanneer het wrede lot
Zich verzet tegen de wensen
Zonder je ogen te vergeten

Huil, huil tot je ogen een zee zijn
En je wimpers de oever waar dat kwaad zich ophoopt
Van toen je klein was en een vervloekt herinnering
Die je wilt vergeten, één worden met de drempel
Van die dunne lijn, waar de wereld je knipoogt
Of je flink in elkaar slaat en je moet het slikken
Alles waarvoor je hier bent
Huil, huil

Huil, huil
Want je bent ver van huis
Huil, huil
Omdat de tijd verstrijkt
Huil, huil
Want je bent ver van huis
Huil, huil
Huil, huil

Huil, huil, omdat je bijna dertig bent
De teugels van een dag meer wegen al op je
Met Lucía, je stierf, daarna herleefde je
Mijn liefde, je hart wil niet eens kloppen

Leven met een buik vol angst en verdriet
Met handen van een oude man en twee sneden in de aderen
Voor alles wat je tot nu toe hebt gedaan
Huil, huil
Huil, huil