Ruby No Yubiwa

Achter het matte glas ligt de stad van de wind
Het hart van de verhalen is zo pijnlijk, nietwaar?
Hij heeft geen enkele last van het leven
Sinds ik jou ben kwijtgeraakt

Terwijl ik mijn schouders krom
De ring van mijn vinger heb ik afgenomen
Als je van plan bent om hem terug te geven
Gooi hem dan weg

Ja, als het een geboortesteen is, dan is het robijn
Die woorden draaien in mijn hoofd
Dat was in augustus, onder de schitterende zon
De illusie van de liefde die we zwoeren

Ik, die dol is op eenzaamheid
Zeg maar wat je wilt, dat is prima
Voordat je van gedachten verandert, ga snel
Verdwijn alsjeblieft

Achter het matte glas ligt de stad van de wind
Aan de tafel waar de koude thee is achtergebleven
Met mijn kraag omhoog keek ik naar jou
Verlies je in de schemering van de dag

En zo stroomden de maanden en jaren voorbij
Als ik in de stad een beige jas zie
Zoek ik naar de ring met de robijn op mijn vinger
Sinds ik jou ben kwijtgeraakt