Una Sonrisa Al Atardecer

Ik weet niet waarom,
Als ik wil geven, krijg ik niets terug.
Haar stem verdween,
Een druppel water in mijn woestijn.
En nu twijfel ik aan mijn eigen gevoel,
Alles in mij is hetzelfde,
Maar ik ben anders...
Klaar om te beginnen.

Ik zag haar glimlachen
En dacht even dat ik haar had gevonden.
Ik zette in op winst
En het slechte geluk gooide de dobbelstenen.
Een dodelijke kou schudde mijn ruggengraat,
Ik bevond me weer op dezelfde hoek...
Verlangend naar de dood.

Soms is het goed om te lijden,
Ik zeg het omdat ik me vandaag zo voel.
Ik geniet van mijn pijn
En de noten van dit lied...
Soms is het goed om te huilen,
Het zwart in mij schoon te maken.
Vleugels geven aan dit gevoel
En het laten ontsnappen.

Ik loog toen ik zei dat mijn hart nooit had gehuild.
Ik stak de drempel over die de wereld van het onwerkelijke scheidt.
Ik verdrink in mijn eigen modder.
Als koning heb ik een dienaar geweest...
Van de eenzaamheid.

Soms is het goed om te lijden,
Ik zeg het omdat ik me vandaag zo voel.
Ik geniet van mijn pijn
En de noten van dit lied...
Soms is het goed om te huilen,
Het zwart in mij schoon te maken.
Vleugels geven aan dit gevoel
En het laten ontsnappen.

Nee!, geloof niet dat ik verslagen ben,
Uit jouw as zal ik opstaan
En een zucht van de wind trekken...
Voor jou.

Je zult zien dat uiteindelijk,
Onze paden elkaar zullen kruisen.
Er zal geen pijn meer zijn...
Alleen de herinnering aan iets vluchtigs.
En als vriend zul je naar me kijken...
Weer.
Een glimlach bij zonsondergang...
Wanneer de zon sterft.

Soms is het goed om te lijden,
Ik zeg het omdat ik me vandaag zo voel.
Ik geniet van mijn pijn
En de noten van dit lied...
Soms is het goed om te huilen,
Het zwart in mij schoon te maken.
Vleugels geven aan dit gevoel
En het laten ontsnappen.

Oh, Oh, Oh, Oh... (herhaling)