Takeda No Komori Uta

De bossen willen niet, de sneeuw valt al
Zonder enige schuilplek, zo koud en kil

Als de bon komt, wat maakt dat uit?
Geen kimono, geen obi, wat een gedoe

Dit kind kan de somberheid niet aan
De bossen worden elke dag dunner, zo lijkt het

Ik wil snel gaan, deze plek voorbij
Aan de overkant zie ik het huis van mijn ouders
Aan de overkant zie ik het huis van mijn ouders