24 Rosas
Aitana
24 Rozen
Het irriteert me dat je zegt dat ik je pijn heb gedaan
Als ik nooit de slechterik was in dit verhaal
Het irriteert me dat jij leeft in jouw werkelijkheid
Maar in jouw werkelijkheid, weet je van binnen
Dat alle beloftes van papier waren
Hoe makkelijk ze met de wind zijn weggewaaid
Vandaag kan het je pijn doen dat ik bij hem ben
Maar je bent al lang geleden weggegaan
En ik, nu we niet meer samen zijn
Ga je vertellen dat het me ook pijn deed
Dat jij mijn hand losliet
En, midden in de zomer, Madrid afkoelde
En terwijl ik op je wachtte
Sneeuwde het in mijn hart
En deze liefde bevroor
Nu bel je me
Zeg je dat je van me houdt
Dat we weer samen moeten zijn
Alsof dat gaat gebeuren
En dat gaat niet gebeuren
Het is niet eerlijk
Rozen op het bed
Toen ik op het punt stond los te laten
En nu huil ik weer, terwijl ik je wil vergeten
Kom alsjeblieft terug in mijn leven, dit mag niet meer gebeuren
Je zei het een en duizend keer, laten we opnieuw beginnen
En ik, domme, geloofde je, omdat ik van je hield en niet zag
Dat onze liefde stierf en ik stierf voor jou
Maar het is voorbij
En zeg niet tegen me: Het spijt me
Ik ben degene die het spijt
In dit, hebben we allebei verloren
Ik weet dat je lijdt
Omdat je nu ziet dat het beter met me gaat
Sinds ik je vaarwel zei
Nu bel je me
Zeg je dat je van me houdt
Dat we weer samen moeten zijn
Alsof dat gaat gebeuren
En dat gaat niet gebeuren
Het is niet eerlijk
Rozen op het bed
Toen ik op het punt stond los te laten
En nu huil ik weer, terwijl ik je wil vergeten
En nu huil ik weer, terwijl ik je wil vergeten
En nu huil ik weer, terwijl ik je wil vergeten
