Sen Bu Şiiri Okurken

Gedicht:
Terwijl jij dit gedicht voorleest
Zal ik allang deze stad verlaten zijn
Je zal mijn verlangens niet meer horen snijden als een mes
En je telefoon zal 's nachts niet meer gaan

Ik laat je achter in een gekkenhuis, zo van me af
Want ik kon je toch nooit echt bereiken
Ik kon de rand van je lippen nooit aanraken
Of een of andere reden zijn alle doodlopende straten mijn adres geworden
En om de een of andere reden heb je alle rode lichten aan gezet

Wat ik ook deed, hoe hard ik ook probeerde, ik kon je niet van nut zijn
Hier ga ik, je leven uit
Hier laat ik je, om jou te verlaten

Mijn kompas is verlangen, mijn klok is eenzaamheid
En de kalender toont mij het gemis zonder jou
Wat kan je doen, een reiziger moet verder
Misschien na dit of misschien na jou
Wordt dit rebelse hart nog eens normaal
Zal het leren van deze liefde
Dat het geen grote zeeën meer kan bevaren

Lied:
Wie weet in welke slaap jij bent
Jij bent de erfgenaam van een sprookje
Jij met je piratenhart in de schuilplaats
Ik zal onderweg zijn
En je vergeten

Gedicht:
Morgen om deze tijd zal ik op de wegen zijn
Wie weet in welke slaap jij bent
De erfgenaam van een sprookje
En natuurlijk zal dat piratenhart weer in de schuilplaats zijn

Echter, echter, voor het eerst zal je mijn stem niet horen
Je verlangens zullen eenzaam zijn, je vragen zullen onbeantwoord blijven
Misschien voor het eerst zal mijn afwezigheid je opvreten
Een onbekende angst zal je overvallen
En voor het eerst zal je met jezelf confronteren

Wat is er gebeurd, wat gebeurt er, wat gaat er gebeuren

Dan zal je met één oog blind zijn
Met één oor doof, met een been gebroken
Met een arm ontbrekend, zullen ze je op de wegen laten vallen
Dus je bent van top tot teen incompleet

Alle muren zullen instorten
Misschien voel je voor het eerst dat je vergeten bent
Je hart zal pijn doen
En jij, en jij terwijl je dit gedicht leest
Zal onze scheiding allang begonnen zijn.

Misschien is je enige troost, misschien is het je laatste troost
Dit laatste gedicht dat ik voor je schreef
Vergeet het niet
Alle steden slapen, maar Istanbul slaapt niet
En op een dag zullen al je geliefden je vergeten
Maar dit dichterlijke hart zal je nooit vergeten.