Ilusion Azul

Trots en hooghartig als een heidense godin
Liep je langs me heen, vol wrok en pijn
En sinds die dag weet ik dat ik verloren heb
De onbeschrijfelijke glorie van een droom van liefde

Ik mis je kussen niet, die waren nep
Ik mis je lippen niet, zo vreemd zoet
En je enorme schijnheiligheid verrast me niet
Die mijn liefde heeft verraden

Ik voel alleen maar
Al je woede
De verraderlijke betovering
Die in je ogen schuilt

Ogen die sterren waren die mijn ziel leidden
Die me de rust ontnemen als ze me wreed ontkennen
Wanneer ik wanhopig zoek naar je liefdevolle blik
Ogen die de netten zijn waarin ik gevangen zit
Ik vereerde je oprecht en je maakte me tot slaaf
Door de blauwe illusie in mijn ziel te leggen

Maar jouw minachtende en koude ziel
Wist niets van liefde voor mijn verdriet
Het waren jouw ogen die me bedrogen
Zo misleidend, als die schittering

En nu sleep ik de keten van de treurige herinnering
Van het mooie verleden
Terwijl ik gelukkig leef
In de gouden armen van die illusie.