El Silbador

Ik ben degene die fluitend gaat
Diep in de paden van de middag
En die een baguala wordt
Wanneer iedereen al is gegaan

Degene die 's nachts gaat
Verloren in de schaduw van de schaduw
De pijn die hem vergezelt
Verlengd in het gefluit

Zingend in de bergen
Wil mijn lied me kruisigen
De ster tussen de takken
Begint zijn huil te hangen

Ik ben degene die door de zandvlaktes
Van het Chaco gaat en achterlaat
Een spoor dat in de dageraad
De wind zal bedekken

Wanneer ik klaar ben met gaan
Misschien als ik aan het aankomen ben
Zal mijn paard met mijn schaduw
Komen om zijn stappen uit te wissen