Quebra Cabeça
Adlin Rodrigues
Puzzelstuk
Ik was moe van het kijken naar de klok, terwijl de tijd verstreek, het leek wel of het nooit voorbij zou gaan
Dus besloot ik even naar buiten te gaan, en merkte dat ik altijd weer op dezelfde plek terugkwam
Ik was moe van het kijken naar de klok, terwijl de tijd verstreek, het leek wel of het nooit voorbij zou gaan
Dus besloot ik een antwoord te zoeken, op de vraag die ik had, maar ik wist niet bij wie ik het moest vragen
Ik vroeg aan God: Kan je me horen?
Ik dacht van niet, maar diep van binnen wist ik dat het antwoord ja was
Ik hoorde zeggen dat de ogen van God me konden zien, ik hoorde zeggen dat de handen van God me konden aanraken
Maar het was een schok toen ik zelf de stem van God hoorde zeggen: Zoon, ik ben dichtbij, met open oren om naar je te luisteren
Dichterbij dan ik dacht, levendiger dan ik me kon voorstellen
Voor de leegte die in mijn hart was, vond ik het puzzelstuk dat ontbrak
Dichterbij dan ik dacht, levendiger dan ik me kon voorstellen
Voor de leegte die in mijn hart was, vond ik het puzzelstuk dat ontbrak
Ik vroeg aan God: Kan je me horen?
Ik dacht van niet, maar diep van binnen wist ik dat het antwoord ja was
Ik hoorde zeggen dat de ogen van God me konden zien, ik hoorde zeggen dat de handen van God me konden aanraken
Maar het was een schok toen ik zelf de stem van God hoorde zeggen: Zoon, ik ben dichtbij, met open oren om naar je te luisteren
Dichterbij dan ik dacht, levendiger dan ik me kon voorstellen
Voor de leegte die in mijn hart was, vond ik het puzzelstuk dat ontbrak
Dichterbij dan ik dacht, levendiger dan ik me kon voorstellen
Voor de leegte die in mijn hart was, vond ik het puzzelstuk dat ontbrak
