El Adivino
Abel Pintos
De Waarzegger
Aan de eenzaamheid heb ik het kruis gemaakt
Aan de vrijheid ben ik jou kwijtgeraakt
Aan de helderheid zong ik het lied van een vriend
Deze hardnekkige liefde, die houd ik bij me
Aan het licht van het zuiden houd ik mijn beloftes
Aan de maagd en aan God ben ik dankbaar voor het leven
En ik vervloek en steek een kaars aan, hopend dat ik
De wrede herinnering uit mijn huid kan trekken
Ik zie de toekomst als ik alleen maar je hand pak
En ik verander het lot van de dag voor elke mens
Want niemand heeft jouw afwezigheid gevoeld zoals ik in stilte lijd
Ik zweer het je, ik zweer het je
Ik zou willen leren een spreuk te maken voor jouw ogen
Die me volgen waar ik ook ga, in mijn verloren koers
Als je ooit zou denken dat ik je ben vergeten
Ik zweer het je, ik zweer het je
Ik zie de toekomst als ik alleen maar je hand pak
En ik verander het lot van de dag voor elke mens
Want niemand heeft jouw afwezigheid gevoeld zoals ik in stilte lijd
Ik zweer het je, ik zweer het je
Ik hoop dat de pijn een gewoonte wordt en niet meer doet zeer
Ik hoop dat ze me op een dag midden in mijn ziel neerschieten
Want zonder jou kan ik me met niets meer tevredenstellen
Ik zweer het je, ik zweer het je