Campo Afuera

Al een tijd ben ik aan het zoeken, een chacarera
Daar in de bossen, die zijn in mijn streek
Buiten op het veld

Velden van de ruige, diep in het bos van Tulumba zal ik het vinden
Mooi haar jurk van percal danst Doña Dominga de chacarera

En onder een tala zag ik haar, omdat ze zo'n rijdier is
Een paar takjes van zacht hout, geurden eromheen

Ze geurden met hun aroma, een paar takken van de tala die mijn vriend Don Rivas
Had gekapt voor zijn schuur, afgelopen winter

En op de losse aarde het vegen, van de espadrilles
Daar in de bossen, steeg de maan op, om haar te verlichten

Als een wolk in de lucht bleef, de stofwolk
Blad van tala, franjes van de maan, de chacarera

Met haar jurk van puur percal, gaat Doña Dominga
Alle bloemen die er in de streek zijn, zijn jaloers op haar

Ze zijn jaloers omdat er geen kleur mooier is dan die van haar percal
Geen meisje dat zo goed de frisse lucht kan geven als haar mooie schommel

En de meisjes zouden willen dansen, zoals zij dat doet
De vlecht in de wind en een handje, op de heup

Haar heup is een wiegen, vergelijkbaar met die van de wilg en de biezen ook
Dat is mijn grootmoeder, zeggen de jongens uit het bos zodra ze haar zien

Als ze op zeventig zo danst, wat was ze dan eerder
Een luxe corzuela, zo behendig, laat maar zitten

Als een wolk in de lucht bleef, de stofwolk
Blad van tala, franjes van de maan, de chacarera