エンパープル (Empurple)

Empurple

Over de elektriciteitsdraden
Denk ik na over wie ik morgen ben
Het lot verbergt zich
Het meisje in de zwarte jurk denkt na

De antwoorden zijn verroest
Wat voor gezicht trekt jij, vaas Rebecca?
De echte ik
Stokt in mijn keel, Empurple

Wil je mijn linkerhand openen?
Met nog steeds blauwe ogen

Zou je verbaasd zijn als je me ziet?
Ik wil leven met alleen mijn oprechte gevoelens
Als we elkaars handen vasthouden, zou dat fijn zijn
Alsjeblieft, vergeef me en paars

Ik ben nog steeds de helft van mezelf, Empurple

Ik snijd door de elektriciteitsdraden
Pak de slang die de gouden prinses heeft vermoord
Wachtend bij het verkeerslicht
Kijk ik naar de ruggen van de voorbijgangers

De ogen van het meisje zijn troebel
Een andere Alice is al overgestoken
Met elektriciteitsdraden die zich in mijn ingewanden wikkelen
Zal ik je hoofd verlichten?

Wil je mijn rechterhand openen?
Met de kleur van de ondergang

Zou je verrast zijn als je het ziet?
Dat het zo mooi is, dat wist je niet
Als we elkaars handen vasthouden, is het warm
Alsjeblieft, vergeef me en paars

Ik ben nog steeds de helft van mezelf, Empurple

Deze nog steeds blauwe ogen
Als het een onbekende kleur is
Verberg de ondergangskleur
Zou jij het je herinneren?

Ik laat de belangrijke dingen niet los
Want binnenin ben ik nog steeds gebroken
Als we elkaars handen vasthouden, maak het dan weer goed
Alsjeblieft, vergeef me en paars

Ik ben nog steeds de helft van mezelf, Empurple