Vicarious

Oog op de tv, want tragedie boeit me
Welke smaak het ook heeft, het gebeurt altijd zo
Gedood door de man, verdronken door de zee
Geschoten door zijn eigen zoon, ze gebruikte vergif in zijn thee
En gaf hem een kus ter afscheid
Dat is mijn soort verhaal
Het is geen lol totdat iemand sterft

Kijk niet naar me alsof ik een monster ben
Frons met je ene gezicht, maar met de andere
Staar als een junkie naar de tv
Staar als een zombie terwijl de moeder haar kind vasthoudt
Kijkt hoe hij sterft, handen naar de lucht, huilend
Waarom, oh, waarom?

Want ik moet dingen van een afstand zien sterven
Vicariously, leef ik terwijl de hele wereld sterft
Jullie hebben het ook nodig, lieg niet

Waarom kunnen we het niet gewoon toegeven?
Waarom kunnen we het niet gewoon toegeven?
We stoppen niet totdat het bloed stroomt
Noch de dappere, noch de moedige, noch schrijvers van verhalen verteld
We stoppen niet totdat het bloed stroomt

Ik moet dingen van een veilige afstand zien sterven
Vicariously, leef ik terwijl de hele wereld sterft
Jullie voelen hetzelfde, dus
Waarom kunnen we het niet gewoon toegeven?

Bloed als regen die valt
Getekend op graf en grond

Deel vampier, deel krijger
Vleeseter en voyeur
Staar naar de uitzending
Zing naar de doodsstrijd

Li-li-li-lieg

Gelovig op zijn best, je verlangen om te geloven in engelen in de harten van mensen
Maar trek je hoofd uit je hippie-roes en luister goed
Je zou het niet opnieuw moeten zeggen
Het universum is vijandig, zo onpersoonlijk
Verslinden om te overleven, zo is het, zo is het altijd geweest

We voeden ons allemaal met tragedie, het is als bloed voor een vampier

Vicariously, leef ik terwijl de hele wereld sterft
Veel beter jij dan ik