They're Only Human

Kijk hoe ze omkruipen
Over de grond
Als kleine mieren

Ja, maar hoe ze fascineren
Verwarrend lot
Met wat slechts toeval is

Is het niet een grap?
Is het niet een schande?
Denken dat er iemand in de hemel is om de schuld te geven

Ja, maar zelfs terwijl ze het lot de schuld geven voor de levens die ze leiden
Hopen ze op de levens die ze nodig hebben

Elke dag leven tot de dag dat ze sterven
Nooit antwoorden krijgen

Toch blijven ze vragen waarom
Door de bewegingen gaan alsof er een beloning zal zijn
Terwijl we eeuwig verveeld blijven!

Ze zijn maar mensen
Ze zien het niet
Wie ze zijn is wie ze altijd zullen zijn

Gewoon mensen, tenslotte
Dus duwen en trekken ze
Met dit ding dat ze liefde noemen tot ze vallen!

Is het niet een farce?
Is het niet zonde?

Strijdend om te confronteren wat nooit geconfronteerd kan worden
Ja, maar misschien kan de dood iets meer vrijgeven dan we delen

Ik weet het echt niet en het kan me niets schelen
Ze zijn maar mensen
Stilstaand
Verdoemd om te leven terwijl ze stenen omhoog duwen

Gewoon mensen, tenslotte
Dus geven ze en nemen ze
Hopen dat iemand helpt hun val te breken

Ze zullen bidden, vloeken, leven en sterven
Nooit wetend dat hun waarheid de leugen van een ander is

Eten, slapen, liefhebben, haten
Als een blad dat in de wind waait
Kijk hoe ze allemaal wankelen!

Ze zijn maar mensen
Ze kunnen het niet zien
Al die jaren die ze jou en mij zouden kunnen geven

Gewoon mensen, tenslotte
Dus geven ze en wij nemen tot hun domme harten breken
Van bovenaf kijkend ben ik gefascineerd door hun liefde

Dus laten we bellen!
Hmmm, laten we bellen