Lonely Dirt Road

Wanneer ik ruimte nodig heb, ga ik daarheen
Een plek om te ontsnappen die niemand kent
Waar ik me vrij voel om dingen los te laten
En dit kwaad onder ogen te zien dat mijn ziel belast
Ik neem mijn haat mee, ik pak mijn pijn
Alle emoties die ik niet kan uitleggen
Het is waar ik God vond en dat gat vulde
Het is hij, ik en ik op die eenzame zandweg

Ik had ergens nodig om mijn fouten te nemen
Ik wilde niet dat mijn familie me zag huilen
Ze zullen nooit weten dat ik al dit gewicht draag
Omgaan met de druk om te zorgen
Geen teken van strijd mag op mijn gezicht verschijnen
Ze vragen of het goed met me gaat, ik geef ze gewoon een glimlach
Start die motor om me weg te brengen
Ik razend door emoties met elke mijl
Op die weg vind ik mijn rust
Ik herinner me dat papa me vertelde over tijden zoals deze
Op die weg is mijn geest op zijn gemak
Ik blijf rijden, het leven ontvluchtend, verandering afwijzend, dus

Wanneer ik ruimte nodig heb, ga ik daarheen
Een plek om te ontsnappen die niemand kent
Waar ik me vrij voel om dingen los te laten
En dit kwaad onder ogen te zien dat mijn ziel belast
Ik neem mijn haat mee, ik pak mijn pijn
Alle emoties die ik niet kan uitleggen
Het is waar ik God vond en dat gat vulde
Het is hij, ik en ik op die eenzame zandweg

Ik deed mijn best om de zaden te planten en toen
Waterde ik alles wat in mijn leven was
Maar als man zijn, zijn de enige bloemen die je krijgt
Wanneer je zes voet onder de grond ligt op de dag dat je sterft
Ik denk dat ik de pijn voel die mijn vader voelde, het zinkt eindelijk in
Als ik terugkijk zie ik alleen zijn ogen
Hij zei dat een huis geen thuis is tenzij je het bouwt
Op respect met wat kinderen en een liefdevolle vrouw
Als deze muren konden praten, wed ik dat ze zouden zeggen dat het allemaal mijn schuld is
Dat ik niet hard genoeg probeer
Dat ik niet man genoeg ben, dat ik niet opsta
Dat ik gewoon alles verbrand wat mijn handen aanraken, o-oh
Als deze muren konden praten, wed ik dat ze zouden zeggen dat ik de schuldige ben
Dat ik degene ben die mezelf in al deze ketens heeft gestopt
Dat mijn verslavende persoonlijkheid hen wegjaagt
En dat ik mezelf pijn doe door stil te blijven en niet uit te leggen-
Dat ik gebroken ben op plekken die ik niet eens kan zien
Ik weet dat er een Hemel moet zijn, want de hel die in mij is
Eist een gevaarlijke tol
Die ik betaal met heel mijn ziel

Wanneer ik ruimte nodig heb, ga ik daarheen
Een plek om te ontsnappen die niemand kent
Waar ik me vrij voel om dingen los te laten
En dit kwaad onder ogen te zien dat mijn ziel belast
Ik neem mijn haat mee, ik pak mijn pijn
Alle emoties die ik niet kan uitleggen
Het is waar ik God vond en dat gat vulde
Het is hij, ik en ik op die eenzame zandweg